1980-2010 yıllarında Galler'deki bir psikiyatri servisine sevk edilen 14 eski futbolcuyu mercek altına alan bilim insanları, ölen futbolculardan 6'sının beyinini inceledi; ekip, futbol oynarken topa yapılan kafa vuruşları ve çarpışmalar ile bunama arasında anlamlı bir ilişki olduğunu tespit etti.
ALANINDA BAŞARIYA ULAŞAN İLK ÇALIŞMA
Üniversiteden yapılan açıklamada futbolcuları bekleyen riskleri derinlemesine kavramak için daha geniş çalışmalar yapılması gerektiği vurgulanırken, açıklamada görüşlerine yer verilen Dr. Ling de kendi çalışmalarının eski futbolcuların beyinlerinde, demansa neden olan fiziksel ve kimyevi değişimi tespit eden ilk çalışma niteliğinde olduğunu kaydetti.
Açıklamada, demans riskinin ileri yaşlarda arttığını belirten Ling, "Bu futbolcuların futbol oynamamış olsalar da bu hastalığa yakalanıp yakalanmayacağını bilemeyiz. Önümüzde duran en önemli araştırma sorusu, futbolcular arasında demansın, genel nüfusa oranla daha yaygın olup olmadığıdır" ifadelerini kullandı.
İncelenen 14 futbolcunun tümünün küçük yaşlarda futbol oynamaya başladığı ve ortalama 26 yıl düzenli olarak futbol oynadığı vurgulandı. İncelenen futbolcularda demans emarelerinin 60'lı yaşlarda görülmeye başlandığı ve bunu takiben ortalama 10 yıl daha yaşayan futbolculardan 12'sinin ölüm nedenin de ileri demans olduğu kaydedildi.
ÇOCUKLARA KAFA VURUŞU YASAĞI ÇAĞRISI
İngiltere'de Profesyonel Futbolcular Derneği de geçen yıl yetkililere 10 yaşından küçük çocukların topa kafa vuruşu yapmasını yasaklamaları çağrısında bulunmuştu. Derneğin çağrısı, Stirling Üniversitesi'nin, kafa vuruşlarının futbolcularda hafıza kusurlarına yol açtığını bulmasının ardından gelmişti.
Bazı araştırmalar Amerikan futbolu ve boks ile demans arasında da ilişki tespit etmişti.
Futbolcuların, Amerikan futbolu veya bokstaki gibi bilinç kaybına yol açan darbeler yemeseler bile, yıllar boyunca gerek topa kafa vuruşu yaparak, gerekse yaşadıkları çarpışmalarla kafalarına tekrar tekrar darbe aldıklarının altı çiziliyor.
