Gao'nun araştırma ekibi, şempanzelerin (Pan troglodytes) karmaşık hareket kalıplarını öğrenip öğrenemeyeceğini anlamak için, taş-kağıt-makas oyununu kullandı.
Kyoto Üniversitesinde bulunan Primat Araştırma Enstitüsünde yaşayan farklı yaş ve cinsiyetlerden 7 şempanzenin yer aldığı deneyde, şempanzelere bilgisayara bağlı dokunmatik ekranda taş-kağıt-makas üçlüsünden ikisi gösterilerek güçlü olan şıkkı seçmeleri istendi.
Şempanzeler sırayla kağıt-taş, taş-makas ve makas-kağıt kombinasyonlarını öğrendi.
Daha sonra bu ikili kombinasyonlar şempanzelere rastgele gösterildi. şempanzelerden 5'i ortalama 307 gösterimden sonra taş-kağıt-makas oyununu öğrenmeyi başardı.
ÇOCUKLAR ÖĞRENME SÜRECİNDE ZORLUK ÇEKMEDİ
Araştırma sonuçları şempanzelerin, oyunun temelindeki dairesel ilişkiyi öğrenebildiğini ancak makas-kağıt ikilisini daha uzun sürede öğrendiğini yani döngüsel ilişkiyi tamamlamakta zorlandığını gösterdi.
Ekip, şempanzelerin öğrenme süreciyle çocuklarınınkini karşılaştırmak için oyunu, yaşları 3-6 arasında değişen 38 anaokulu öğrencisine de öğretti. Çocuklar, öğrenme sürecinde zorluk çekmezken, ortalama 5 seansta oyunu kavradı.
Gao, çocuklardan 50 aydan büyük olanların oyunda daha başarılı olmasının çocukların döngüsel bir ilişkiyi ve çapraz problemleri 4 yaş civarında öğrendiğini gösterdiğini belirtti.
"Şempanzelerin, taş-kağıt-makasın karmaşık gösterimindeki performansları 4 yaşındaki çocuklarınkine benzerdi" diyen Gao, araştırmanın sonuçlarının yaş ve cinsiyetin farklı türlerde döngüsel ilişkiyi anlamaya yönelik diğer çalışmalara ilham kaynağı olmasını beklediğini kaydetti.
Taş, kağıt ve makası simgeleyen el işaretlerinin kullanıldığı oyunda kağıt taşı, taş makası, makas da kağıdı her zaman yeniyor olarak kabul ediliyor. El işaretleri arasında doğrusal bir ilişkinin bulunmadığı oyundaki bu çapraz ilişkiyi anlamak gelişmiş bir zihinsel kabiliyet gerektiriyor.
