Sovyetler Birliği'nde 1967'de gerçekleştirilen ve bir yıl süren bir deneyde, 3 erkek deneyden sorumlu Biyomedikal Sorunlar Enstitüsü'nde 12 metre karelik özel bir alana kapatıldı. Deneyde yer alan isimler arasında fizikçi German Manovtsev, biyolog Andrey Bojko ve mühendis Aleksandr Ulıbışev yer aldı. Dünyanın ilk izolasyon deneyi olan bu deneyin amacı uzak gezegenlere seyahat etmenin zorlukları ve uzay koşullarıyla insanların nasıl başa çıkabileceklerini araştırmak olarak belirlenmişti.
Üç bilim insanının kapatıldıkları dış dünyadan kopuk metal bir alandı. Yanlarında ise yalnızca kozmonotlara özel yiyecekler vardı. Su olarak ise arıttıkları idrarlarını içiyordu. Dışarısı ile tek bağlantıları günde 2 saat izlemelerine izin verilen bir televizyondu.
Deney sırasında alandaki oksijen oranı da yıl içinde beklenmedik anlarda yüzde 16 oranında düşürülüyordu.
Deneyin sonucunda ise ilginç sonuçlar ortaya çıktı. Bilim adamlarının IQ'su yüzde 20-25 oranında düştü.
KOŞULLAR, ZEKA ÜZERİNDEKİ ETKİYİ DEĞİŞTİRİYOR
Strijova "Sözgelimi bir yılı 3 kişiyle geçirmek, 6 kişilik bir grupla geçirmekten tamamen farklı. Bu durumda çoğu şey, izolasyon öncesinde katılımcıların ne kadar boş zamanı olduğuna ve ne gibi etkinlikler yaptığına göre değişiyor" dedi.
Öte yandan beden ve beynimizin diğer insanlarla etkileşimsizliğe olan tepkisinin evrim etkisi ile açıklanabileceği belirtiliyor. Zira geçmişte bir gruptan ayrı olarak yaşamak fiziksel olarak ciddi risklere neden oluyordu.
