Yazar Şeniz Baş: Aile kavramının sorgulanması, sağaltılması, şifalandırılması gerektiğini düşünüyorum

RS FM’e konuk olan yazar Şeniz Baş, “Aile kavramının sorgulanması, sağaltılması, şifalandırılması gerektiğini düşünüyorum, benim derdim bu” dedi.

Serhat Sarısözen’le Gündem Dışı’nda stüdyo konuğu yazar Şeniz Baş’tı.

On iki çocuk kitabı, yazma yoluna ilk adımını atanlar için bir el kitabı ve tiyatro oyunu bulunan Şeniz Baş, İthaki Yayınları’ndan çıkan romanı ‘Kahraman ve Cellat’ta aile kavramını yeniden tartışmaya açarak yarattığı karakterlerle sadece bireyin değil, toplumun da çıkmazlarına işaret ediyor.

‘Bizde aileler katman katmandır, her yerde aileye rastlarsınız’

Baş, “Bizde aileler katman katmandır. Her yerde aileye rastlarsınız. Ev aramak için bir emlakçıya gidersiniz, ‘Burası bir aile apartmanı’ der. İş görüşmesine gidersiniz, ‘Biz burada aile gibiyiz’ derler. Aile çay bahçelerimiz vardır… Bizde aile çok önemli bir güç odağıdır. ‘Burası aile apartmanı’ dendiği andan itibaren size bir çerçeve çizer ve onun gerektirdiği gibi davranmanızı ister. Bu aile ve aile iktidarlarının getirdiği kısıtlamalar, üstünü kapatmalar ve ‘kol kırılır yen içinde kalır’lara bir itirazım var benim. Yoksa insan, bağlarla var. İnsanoğlunun bu kadar zayıf bir tür olmasına rağmen bu kadar uzun süre varlığını devam ettirebilmiş olması ve doğaya hükmedebilmiş olmasının arkasında muhakkak suretle kurmuş olduğu bağlar, bu bağlardan aldığı güçler var. Fakat bu bağlar gittikçe bireyi yiyen ve sömüren, iliğini kemiğini emen bir hale geldi. Artık sağlıklı değil bu bağlar diye düşünüyorum. Bu yüzden aile kavramının sorgulanması, sağaltılması, şifalandırılması gerektiğini düşünüyorum, benim derdim bu” şeklinde konuştu. 

‘Çocuklar burada, siz farketmeseniz de her şeyi görüyor’

“Tüm toplumun sorunu hegemonik erkeklik!” diyen Baş, şunları kaydetti: 

“Benim için çocukluk çok önemli. O yüzden romanda çocuk kahraman yazmayı tercih ettim. Çocukluğun, insan hayatının en önemli evresi olduğunu hepimiz kabul ediyoruz ama bir tarafıyla da bunu kabul etmekle beraber çocukların görünmez olduğunu düşünüyor yetişkinler. Örneğin çocuğun yanda tartışırsınız, bir süre sonra kızgınlığınız geçer, çocuğun da onu unutmuş olacağını var sayarsınız. Oysa ki çocuk, hepimiz gibi bir birey, duyguları var. Tam olarak kavramları yerine yerleştiremese de aslında anlıyor ne olup bittiğini. Kitapta da söylemek istediğim şey buydu: Çocuklar burada; çocuklar, siz farketmeseniz de her şeyi görüyor, hatta sizin görebildiğinizden daha fazlasını görüyor.”