Yazar Gümüşay: Roman, insanı anlama ve derinlemesine başkalarıyla paylaşabilme sanatıdır

Yazar Gümüşay, “Roman, insanı anlama, hayata bakabilme ve derinlemesine başkalarıyla paylaşabilme sanatıdır. Dolayısıyla bunu da en iyi insani bakışla elde edebilirsiniz” dedi.

Yazar Tolga Gümüşay, Radyo Sputnik’te yayınlanan Serhat Sarısözen’le Gündem Dışı’nda stüdyo konuğu oldu.

Bir ayakkabı boyacısının dünyası üstünden anlatılan bir dönem romanı olan Veli’ye ilişkin konuşan Tolga Gümüşay, “1920-1923 yılları arasında geçen bir roman. Veli, Galata Köprüsü gibi önemli bir hayat okulunun içinde çalışıyor. Hayatın gerçekleriyle çok erken yüzleşmiş, işgal altındaki İstanbul’da kendi yolunu bulmaya çalışan bir karakter Veli” dedi:

“1920’lerin işgal İstanbul’u… Haritalar, şehir, mahalleler, hayatlar paramparça… Çöküşün eşiğindeki imparatorluk, acizlik ve yoksulluk içinde kıvranıyor. Gayrimüslim vatandaşların çoğu işgal kuvvetlerini destekliyor. Artık halkın bir kısmı mutluysa, kalanlar yasta. Eski komşular, çocukluk arkadaşları karşı saflarda…Bütün bu karanlık atmosfere rağmen Veli; karamsarlığın değil umudun, ayrıştırmanın değil kucaklaşmanın, nefretin değil sevginin, iyiliğin romanı… Dinleri, kökenleri, karakterleri farklı bir grup İstanbullu genç, düşmanlığın kışkırtıldığı bir çağda kol kola girmeyi seçiyorlar. Zannettiklerinden çok daha fazla ortak noktaları olduğunu fark ederken, farklılıkların aynasında adım adım benliklerini keşfediyorlar.”

Gümüşay, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Osmanlı ile Yunanistan arasında bir savaş çıkıyor. Benim İstanbul’daki eski komşum beni mi tutucak yoksa Yunanistan’ı mı? İstanbullu kimliğinin ve bunun da ötesinde insan kimliğinin sonradan türeme diplomasi ile masa başında alınan kararlar ve birtakım siyasetçilerin yönetmeye çalıştığı akımlarla değil yürekle baktığınız zaman bunların hepsini aşacak kadar kuvvetli insani değerler olduğunu da görüyorsunuz. Yüzyıllarca beraber yaşamış insanların birkaç yıl içinde düşman olduğu bir dünyayı tasavvur ediyoruz ama o kadar da kolay düşmanlaştı mı insanlar, barışın hiç şansı yok muydu ve bizi biz yapan değerler sadece bize benzeyen insanlar üzerinde mi kurgulanmalı yoksa biz, bize benzemeyenlerle o farklılıklarla daha zengin, daha renkli, daha bütün hissedeceğimiz bir dünya kurabilir miydik? Bir Müslüman gencin Müslüman mahallesinden öğreneceği mi daha fazla şey vardır yoksa entelektüel bir Rum evinde felsefeyle, sanatla karşılaşması onun içindeki karanlık pencereleri daha fazla açmasına yardımcı olur mu?”

“Veli, bu topraklarda kaybederken kazanmanın, kazanırken kaybetmenin romanı” diyen Gümüşay şöyle konuştu:

“Roman, insanı anlama, hayata bakabilme ve derinlemesine başkalarıyla paylaşabilme sanatıdır. Dolayısıyla bunu da en iyi insani bakışla elde edebilirsiniz.”