İstanbul'un son hamalları, bir taraftan Tahtakale'nin şaşalı günlerini kaybetmesi nedeniyle siftah bile yapamadan evlerine dönmek zorunda kalırken, diğer taraftan da yok olan meslekler kervanına katılmamak için direniyor.
Eminönü, Tahtakale denilince ilk akla gelen figürlerdendir hamallar. Adeta "Herkül" gibi sırtlarında semerlerle yüzlerce kilogram yükü taşıyan hamallar, yazın sıcağına kışın soğuğuna aldırmadan, Tahtakale'nin dar sokak ve yokuşlarında ekmek parası kazanıyor.
Hamallığa kimi baba mesleği olarak başlamış, kimi iflas ettiği ve başka şansı olmadığı için. Ancak hepsinin ortak görüşü; hamallığın zor bir meslek olduğu ve yeni nesillerin bu işe asla rağbet göstermediği.
1/6
© AA / Şebnem Coşkun
İstanbul'un son hamalları yok olan meslekler kervanına katılmamak için mücadele veriyor.
2/6
© AA / Şebnem Coşkun
Eminönü, Tahtakale denilince ilk akla gelen figürlerdendir hamallar. Adeta "Herkül" gibi sırtlarında semerlerle yüzlerce kilogram yükü taşıyan hamallar, yazın sıcağına kışın soğuğuna aldırmadan, Tahtakale'nin dar sokak ve yokuşlarında ekmek parası kazanıyor.
3/6
© AA / Şebnem Coşkun
Hamallığa kimi baba mesleği olarak başlamış, kimi iflas ettiği ve başka şansı olmadığı için. Ancak hepsinin ortak görüşü; hamallığın zor bir meslek olduğu ve yeni nesillerin bu işe asla rağbet göstermediği.
4/6
© AA / Şebnem Coşkun
Genç işi gibi görünse de günümüz hamallarının yaş ortalaması 45'in üzerinde.
5/6
© AA / Şebnem Coşkun
Hamalların içinde 6-7 kilo saman olan semerlerle taşıdıkları yük bazen 150, hatta 200 kilograma kadar çıkıyor. En hafif yük ise 35-40 kilogram arasında değişiyor.
6/6
© AA / Şebnem Coşkun
Semerler dışında demirden yapılan el arabalarını kullanan hamallar arabalara "Maşin" ve "Mercedes" gibi esprili adlar takmışlar.
