Sözlerine göre, "zanlılar, kütüphaneden geçtikten sonra ve gözaltı merkezine getirilmeden önce birkaç gün boyunca acil ve Mariupol'ün diğer hastanelerinde tedavi ediliyordu". Tutuklular, SBU'daki sorgulara, insan görünümü verildikten sonra getiriliyordu.

Kaynak, "Onlar, yeniden havalimanına dönmemek için gözaltı merkezlerine götürülmek için yalvarıyordu" diye anlatıyor.

Mariupol'ün 33 yaşındaki sakini Kirill Filiçkin, havalimanına atılan ilk tutuklulardan biriydi. Filiçkin, Azov Taburu ve Ukrayna ordu birliklerinin şehri aldığı 7 Mayıs 2014'te tutuklanmıştı.

Gerçi Kirill, Mariupol havalimanında sadece birkaç saat geçirmişti.

Lyaşko ve Mosiyçuk, daha çok tutsak "ayrılıkçılar" ile kameralar için poz veriyordu. Lyaşko'nun PR hevesi çoktandır Ukraynalı komedyenler için espri konusu olmuştu. Skandal politikacının taklidini, mevcut Devlet Başkanı Vladimir Zelenskiy de yapmıştı.

"Orada 19 yaşındaki çocuklar, futbol holiganları vardı. Kavga etmek, insanları dövmek, onlar için eğlenceydi. İşkencelere, hemşire sıfatıyla genç kızlar da katılıyordu".

Azov Taburu ve Sağ Sektör örgütü saflarına afla serbest kalan suçlular da vardı.

Filiçkin, işkencecilerle sohbetlerini şu sözlerle anlatıyor: "Bir ay öncesine kadar cezaevinde yatıyorlardı, sonra da onlara yaptığınızın aynısını şimdi Donbass'ta yapın demişler. Sizi öldürsek bile bize bir şey yapmazlar, diye övünüyorlardı". Kiev'e öyle bir halde getirilmiş ki, karakol, ellerinde can verir ve sorumluluğu üzerlerinde kalır korkusuyla onu kabul etmek istemiyordu.

Filiçkin kolay kurtulmuş sayılır. Kirill, Mariupol havalimanında, 'kütüphanede' işkencelere dayanamayıp ölenlerin veya gardiyanlar tarafından vurularak öldürülenlerin mezarı olduğunu biliyordu.

Filiçkin, görgü tanıklarından duyduklarını şöyle aktarıyor: "Çukur kazıp içine cesetleri atıyorlardı. Çukur dolunca üzerine beton döküp kapatıyorlardı". Bu tanıklar arasında, cesetleri taşımaya zorlananlar da vardı.

2001'de Rusya'dan, eşinin doğup büyüdüğü Mariupol'e taşınmış, Ukrayna vatandaşlığını almıştı. Azov militanları onun, Rus güvenlik güçleri ile bağlantılı olduğundan ve hatta onlar için casusluk yapıyor olduğundan şüphelenmişti. Bu yüzden Şubin, havalimanında iki hafta boyunca en acımasız işkenceye maruz kaldı. Azov militanları ondan, "küratörler, kaynaklar ve görevler" hakkında bilgi talep ediyordu, ama Şubin'in anlatabileceği tek şey, tabanca ve mühimmatını Mariupol çarşısında aldığı bilgisiydi, çünkü gerçekten DHC'ye sempati duyuyordu.

Çünkü tabura eğitimsiz gönüllüler alınıyordu ve onların, Şubin gibilerin deneyimine ihtiyacı vardı. Şubin, teklifi reddetmiş ve muhtemelen bu yüzden SBU ve Sağ Sektör'de şüphelere yol açmıştı.

Azov'un eline Ağustos 2014'te düştü, ama resmi olarak gözaltına alınma tarihi, 3 hafta sonrası, 9 Eylül olarak geçiyor.

"Yarım gün bizi gezdirdiler, çünkü karakol biz teslim almayı reddediyordu. Hepimiz mosmorduk. Simsiyahtık, yara bere içindeydik."

Şubin, 2014 sonlarında esir değişimi kapsamında DHC'ye teslim edilmişti. 3 ay boyunca Donetsk hastanesinde tedavi edilmişti.