1962’de yaşanan Küba Füze Krizi sırasında Sovyetler Birliği’nin elinde 300 dizel-elektrikli ve birkaç nükleer denizaltının bulunduğuna dikkat çeken dergi, NATO Deniz Kuvvetleri’nin bu güce yetişmekte zorluk çektiğini, bu nedenle örgütün strateji uzmanlarının ‘sorunun ancak nükleer saldırı ile çözülebileceğini’ düşündüklerini, fakat Batılı askerlerin Rusya kıyı kesimindeki denizaltı üslerine nükleer saldırı düzenlemekten çekindiğini belirtti.
Haberde, Sovyet denizaltılarına karşı koymak için önerilen bazı alternatifler aslında oldukça etkili olduğu, o zamanlar denizaltıların tespit edilmesi için kurulan ve sualtı mikrofonları ağından oluşan sesli tespit sisteminin hala kullanıldığı vurgulandı.
Diğer fikirlerinse komik ve çılgınca olduğuna dikkat çeken NI, denizaltıların başlıca savunmasının görünmezlikleri olduğu için bu üstünlüğün önüne geçilmesi amacıyla havadan, denizaltının konumunu tespit etmek için aracın gövdesiyle temas ederek gürültü çıkaracak olan mıknatısların atılmasının önerildiğini ifade etti. Habere göre ayrıca yapışan mıknatısların denizaltılardan sökülmesi için gereken zamanın Sovyet donanmasının muharebe yeteneğini azaltılacağı düşünülüyordu.