Tüm bu olayları ve heyecanı, tanklar veya tüfekler değil gerçek kişiler yaşıyor. Bir zamanlar kendi hayallerine ve hırslarına sahip olan bu kişiler, halkın kendi topraklarında barış ve refah içinde yaşama hayalı için kendininkileri bir kenara bıraktı.
Sputnik ajansı, görüştüğü Suriyeli askerlere, savaş sonrası geleceklerini nasıl gördüklerini sordu.
NE PAHASINA OLURSA OLSUN EĞİTİME DEVAM
Hama doğumlu 26 yaşındaki Hamza İsmail, ailesini en son 3 yıl önce gördüğünü anlattı. Tüm bu süre içinde yeni ailesi olan Suriye ordusunun 10 eğitimli askeriyle omuz omuza yaşadığını söyleyen İsmail, tek amaçlarının ülkeyi teröristlerden temizlemek olduğunu belirterek şunu söyledi:
“Eğitimimi tamamlar tamamlamaz orduya gittim. Önce yüksek lisans, ardından doktora yapmayı hayal ediyordum. Ancak halkımız her şeyden daha önemli. Koşullar, hayatımızdaki öncelikleri belirlemeye zorluyor.”
Hamza İsmail, gelecekte kendini, özel bir bankada çalışan aile babası olarak görüyor. Ne pahasına olursa olsun eğitimini tamamlayacağına ve istediği akademik dereceyi alacağına söz veren İsmail, şimdi ise tüm zamanını ve gücünü savaş adıyor.
‘BABAMIN CENAZESİNE BİLE GİDEMEDİM’
Mühendis Tammam Maala, savaşın ilk günlerinden beri siperdeki toprağın kokusunu ve patlamayla havaya kalkan tozun tadını biliyor. Maala’nın 2010 yılında sivil mühendislik diplomasını almasından bir yıl sonra ülkede savaş patlak verdi. Tüfeği, onun vazgeçilmez arkadaşı oldu. Birkaç kez ağır biçimde yaralandı. Ordu komutanlığı ona sağlık nedeniyle cephenin gerisinde görev teklif etti ama onun gibi askerlerin yanıtı artık hiç şaşırtmıyor. Maala şunu anlattı:
‘HAYALİM, SURİYE’YE BARIŞIN GELMESİ’
Tek hayalinin Suriye’ye barışın gelmesi olduğunu belirten Tammam, “Barış, huzur bulmamıza ve aile kurmayı düşünmemize izin verir. Kalbimdeki ateşi söndürmek için oğluma babamın ismini vermeyi düşünüyorum” dedi.
‘SAVAŞTAN AİLE KURMA HAYALİNE’
Muhasebeci olan 28 yaşındaki Tartuslu Muhammed Ammar, savaş başlar başlamaz orduya katıldığını belirterek şunu söyledi:
“Önce gönüllülere katılmaya çalıştım ama herhangi bir neden gösterilmeden geri çevrildim. Sonra yedeğe alındım. Orduda muhasebeci görevini aldım. Ancak savaş şiddetlenince bizi de cepheye gönderdiler, burada eğitim ve meslek ne olursa olsun herkes eşit.”
En büyük hayalinin aile olduğunu ifade eden Ammar, bu hayali için beklemeye ve savaşmaya hazır olduğunu kaydetti.
