Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan kaleme aldığı ’44 Gün Savaşının Kökenleri’ başlıklı makalesinde ‘Rusya'nın Karabağ sorununun çözümüne yönelik önerisinin Dağlık Karabağ'ın statüsünü kapsamadığını ve sadece yedi bölgenin Azerbaycan'a geri verilmesiyle sınırlı olduğunu’ ileri sürmüştü.
Rusya Dışişleri Bakanlığı’ndan yapılan açıklamada, makalenin muhtemelen AGİT Minsk Grubu eşbaşkanları tarafından Haziran 2019'da taraflara sunulan aşamalı çözüm planının son halini ima ettiği belirtilerek, bunun ‘Dağlık Karabağ'ın statüsünün belirlenmesi ile birlikte ilk aşamada beş, ikinci aşamada ise iki bölgenin Azerbaycan'a devredilmesinin yanı sıra, Dağlık Karabağ halkının tam teşekküllü yaşamının örgütlenmesini sağlayan hakların tanınması, Dağlık Karabağ temsilcilerinin AGİT toplantılarına katılımı, ablukanın kaldırılması, sınırların açılması, tarafların güç kullanmamasına ilişkin yükümlülüklerin kabulünü’ öngördüğü kaydedildi.
Konuya ilişkin açıklama yapan İgor Popov, Rusya'nın Karabağ sorununun çözümü çerçevesinde Azerbaycan'a yedi bölgeyi ‘öylesine’ iade etmeyi ve Dağlık Karabağ'ın statüsünü unutmayı önerdiği iddisının gerçeği yansıtmadığını ifade etti.
Popov, önerinin “Dağlık Karabağ'ın nihai hukuki statüsünün taraflarca mutabık kalınan süre içerisinde BM veya AGİT himayesinde, Dağlık Karabağ halkının iradesini özgürce ifade eden, uluslararası hukuk normları ve ilkelerine uygun, yasal olarak bağlayıcı nitelikte olan genel halk oylaması ile belirlenmesini” kapsadığını belirterek sözlerini şöyle sürdürdü:
"Bu arada, Kelbecer ve Laçin bölgelerinin Azerbaycan'a devredilmesi dikkate alınarak Laçin koridorunun genişliğinin ve statüsünün ikinci aşamada değerlendirilmesi önerildi. Ne Ermenistan ne de Azerbaycan taraflı bu öneriyi red etmedi. Tam bir anlaşmaya varmak mümkün olmasa da müzakereler düzenli olarak yürütüldü. Bu durum Erivan'ın yeni yaklaşımlar ortaya koyduğu 2018 yılına kadar devam etti.”
