Bu sabah saatlerinde, bir kişinin İzmit'te bulunan Rehabilitasyon Merkezi'nde pencerelere çıkan çocukların bağırarak yardım istediği görüntüleri paylaşması, sosyal medyada geniş yankı uyandırdı. Görüntülerin paylaşılmasının ardından Rehabilitasyon Merkezi'nin önünü giden gazetecileri gören, burada tutulan çocuklar pencerelere çıkarak, ‘Burası kodes buradan çıkış yok', 'Bize işkence yapıyorlar burada', 'Kurtarın bizi, içeri gelin', 'Polis, imdat' diye bağırdı.
BURADA İSTİSMARA UĞRAYAN ÇOCUKLAR BULUNUYOR
Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürü Bekir Yümnü istismara uğrayan çocukların barındığı bu merkezin gizli tutulması için kurumun tabelasını asmadıklarını ve adresini vermediklerini söyledi. Yümnü, "Burada istismara uğrayan çocuklar bulunuyor. Önlem amaçlı kurum içi arama yapıldığı sırada çocuklar pencerelere çıkıp bağırmışlar. Bu sırada yoldan geçen bir kişi görüntü çekiyor. Olay bundan ibaret" dedi.
Bekir Yümnü, kurumda herhangi bir istismarın söz konusu olmadığını söyleyerek, gizliliği olan kurumun görüntüsünü alarak sosyal medyada paylaşan kişi hakkında ise suç duyurusunda bulunacaklarını sözlerine ekledi ancak bu açıklama tepkilerin önüne geçmeye yetmedi.
'İMDAT ÇIĞLIKLARINI DUYUNCA DURDUK'
Konu sosyal medyanın gündemine olaya tanık olduğunu yazan 'makrodalga' nickli Ekşisözlük kullanıcısının paylaşımı sayesinde geldi. Ekşisözlük kullanıcısı yaşananları özetle şöyle anlattı:
…Bu sabah ev arkadaşımla okula giderken etrafı çitlerle çevrili bir tesisten imdat çığlıkları yükseldiğini duyduk. Arabayı tesisin önüne çekip güvenlik görevlisine ne olduğunu sorduğumda, önemli bir şey olmadığını ve gitmemiz gerektiğini söyledi. Adamın tavırları garip geldiği için 'burası nedir?' diye sordum. Özel bir tesis olduğunu ve yine gitmemiz gerektiğini söyledi fakat ne binanın üzerinde, ne de kapı girişinde tesisin ne olduğuna dair en ufak bir tabela yoktu…
'155'İ ARADIK, SİVİL POLİSLER GELDİ'
Durumdan iyice şüphelenip polisi çağıracağımı söyledim ve bana zaten bilgileri olduğunu ve birazdan geleceklerini söyledi. Bu esnada kızlar sürekli pencereden çığlık atmaya devam ediyordu. Ben yine de arayacağımı söyleyip 155'i aradım. Çıkan memura olaydan bahsedip bir ekip göndermelerini istedim. Konuştuğum yetkili kişi ekip gelene kadar orada beklememizi rica etti. Polis ekibi gelene kadar içerideki kişiler sert bir şekilde gitmemizi söylüyordu. Beş dakika kadar sonra sivil bir araç gelip kapıdan içeri girdi. Aracın plakasını alıp bir daha polisi aradık ve gelen kişilerin sivil polis olduğunu teyit ettik fakat içeride bulundukları on dakika boyunca binaya girmek dışında hiçbir şey yapmadılar. Kızlar hâlâ çığlık çığlığa yardım istiyorlardı. Kapıyı üstlerine kilitlemişler ve `soyunma odalarında kamera olduğunu, kendilerine işkence edildiğini ve aileleriyle görüşmelerine izin verilmediğini` bağırarak söylüyorlardı. Bu esnada farklı ve diğerlerine nazaran daha ılımlı görünen bir güvenlik görevlisine çitlere yaklaşıp ne olduğunu sorduk. Adam gizli bir rehabilitasyon merkezi olduğunu ve yine gitmemiz gerektiğini söyledi. On dakika kadar sonra sivil polisler binadan çıktı fakat değişen hiçbir şey olmadı. Kızlar hala bağırmaya devam ediyordu. Olayların iyice kontrolden çıkacağını fark edip orayı terk ettik…"
