‘Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan‘ın Washington ziyaretini uzaktan ve gezisine katılan gazetecilerin yazılarından izlerken.. aklımı en fazla karıştıran konu.. Türkiye'de hepimizi derinden etkilemiş 15 Temmuz uğursuz darbe girişiminin adlı adınca görüşmelere taşınmamış olmasıdır.
Sadece günler ve aylar boyunca ülkemizde medya aracılığıyla ve bazı siyasiler ağzından darbe girişimi ile ABD arasında kurulan doğrudan ilişki sebebiyle de değil…
Girişim sonrasında meydana gelen zemin kaymasının ABD'ye ve dünyaya AK Parti iktidarı ile bizzat Cumhurbaşkanı Erdoğan aleyhine hava yaratacak biçimde yansıması yüzünden de konunun önemi var.
Türkiye'nin ABD'den iadesini veya hiç değilse tutuklanmasını talep ettiği Fethullah Gülen‘in imzasını taşıyan bir makalenin, Beyaz Saray'daki görüşme günü, ABD siyasetini etkileyen en önemli gazetelerden biri olan Washington Post'ta (WP) yayımlanması bile, konunun orada açılmasının ne denli önemli olduğunu gösteriyor.
Size de bu durum garip görünmüyor mu?
Bana görünüyor doğrusu.
Türkiye'de meydana gelen askeri müdahalelerin hepsinde ‘Amerikan parmağı' aramak gibi bir sporumuz var. Hafife aldığım sanılmasın, ABD onayı olmadan bir askeri darbe yaşanabileceğine inanmayanlardanım ben ve bugüne kadar yaşadığımız müdahalelerin hemen hepsinde Washington'un parmağını görebiliyorum.
Adnan Menderes‘in Washington tarafından üzerinin çizildiğine dair kıymetli bir tanıklığı, dönemin Washington büyükelçisi Suat Hayri Ürgüplü‘nün ağzından burada aktarmıştım; Menderes‘in ‘başarısız' Beyaz Saray ziyareti (Ekim 1959) üzerinden bir yıl bile geçmeden 27 Mayıs 1960 darbesi yaşanmıştı.
"Altımızı oyan CIA imiş" tespitini, dönemin etkili siyasilerinden İhsan Sabri Çağlayangil, müdahalede bulunan askeri kadronun liderinin "Sosyal gelişme ekonomik gelişmeyi aştı" gerekçesiyle izah ettiği 12 Mart 1971 darbesi için yapmıştı.
12 Eylül 1980 darbesinin, dönemin ABD başkanı Jimmy Carter‘a, "Bizim çocuklar yaptı" diye müjdelenmesini ise üzerinden çok geçmeden öğrenmiştik…
‘28 ŞUBAT'IN ARKA-PLANINDA, ABD DIŞİŞLERİ BAKANI CHRİSTOPHER İMZALI BİR BELGE VAR'
‘Post-modern darbe' adıyla literatüre geçmiş 28 Şubat 1997 müdahalesinin pek az irdelenmiş arka-planında, ABD dışişleri bakanı Warren Christopher imzalı bir belge bulunuyor; o belgede, Christopher, kısa süre sonra MGK'da askerler tarafından seçimle gelmiş hükümetin önüne konulan maddeleri sayarak, Refahyol hükümetinin sonuna yaklaştığını belirtiyor.
Michael Flynn‘ı Beyaz Saray'a ‘ulusal güvenlik danışmanı' olarak almıştı Trump; sonradan yine ülkemizin isminin geçtiği bir skandal sonucu istifa etmek zorunda kaldı.
‘TRUMP‘A KENDİSİNDEN ÖNCEKİ BAŞKANLARIN BU SİCİLİNİ HATIRLATMAK İYİ OLURDU, BİLMİYOR OLABİLİR ÇÜNKÜ'
Demek istiyorum ki, seçim kampanyası sırasında Amerikan halkına "Bundan böyle başka ülkelerin içişlerine karışmak da askeri müdahaleleri teşvik etmek de yok" sözü vermiş olan yeni başkan Trump‘a, kendisinden önceki başkanların bu sicilini hatırlatmak iyi olurdu.
Bilmiyor olabilir çünkü.
Hatırlattıktan sonra 15 Temmuz hâinlik dosyası daha kolay açılırdı.
Amerikalılar, kendilerinden ‘iadesi' istenen Fethullah Gülen‘le ilgili adli süreci başlatmak için, o gece yaşananlar ile Gülen arasında doğrudan irtibat kurmayı sağlayacak isim olan Adil Öksüz‘ün bulunup itiraflarının sağlanmasını talep etmişlerdi birkaç ay önce.
Ne çare, Adil Öksüz hala ortalarda yok.
Bu talebe muhatap edilen Adalet Bakanı Bekir Bozdağ Washington heyetinde yer alıyordu.
Yakın zamana kadar kendisinden ‘H. A.' diye söz edilen ‘ihbarcı subay' (rütbesi ‘binbaşı' olarak açıklanmıştı, ama bir kaynak "Adı da rütbesi de farklı olabilir" demişti) FETÖ davalarının birinin iddianamesinde ‘O. K.' rümuzuyla karşımıza çıktı. O. K. TSK'dan ihraç edilmiş, ancak koruma amacıyla MİT'te görevlendirilmiş…
Onun kamuoyu önüne çıkartılarak yapacağı tanıklık bile ses getirirdi.
Adil Öksüz‘ün ve O. K. rumuzlu subayın Washington'da heyetimiz tarafından medya önüne çıkartıldığını ve tanıklıklarının bütün dünyaya öylece iletildiğini bir düşünün…
‘YALNIZCA ‘GÜLEN'İ İADE EDİN VEYA TUTUKLAYIN' DEMEKLE YETİNMİŞİZ'
Haberleri biraz da "Konuyu onlar açmış olabilir mi?" merakıyla okudum, ama merakım cevapsız kaldı.
Yalnızca "Gülen'i iade edin veya tutuklayın" demekle yetinmişiz.
Kaçan fırsatların ardından konuşmak kolay oluyor da, fırsatları yeniden yakalamak ise, maalesef, çok zor.'
