Türkiye’nin ‘güvenli bölge’ ısrarının sebebi nedir?

Türkiye, ABD dahil Batılı müttefiklerinin pek çok kez tekrarlamış oldukları itirazlarına rağmen Suriye’nin kuzeyinde bir güvenli bölgenin kurulması konusunda ısrarlarını sürdürüyor.

Ankara neden bütün itirazlara rağmen bu konuda ısrar etmekte? Kara kuvvetlerinin katılımı olmadan güvenli bölge sağlanamaz mı? Batı neden güvenli bölgenin kurulması fikrine şiddetle karşı çıkıyor?

Konuyla ilgili Sputnik Radyosu’na konuşan TBMM Dışişleri, İçişleri, Güvenlik ve İstihbarat komisyonlarının eski üyesi Ali Haydar Öner şunları söyledi.

​Batılı ülkelerin bir kara harekatına girişeceklerini tahmin etmiyorum. Batılı ülkeler Türkiye ile müşterek bir hava kalkanı sağlayabilirler. Türkiye, PYD, YPG güçlerinin Fırat’ın batısına geçmesini istemiyor. Türkiye’nin stratejik çıkarları bunu gerektiriyor. Azez bölgesinde bulunan YPG güçleri ile Fırat’ın doğusundaki YPG güçlerinin birleşmesi halinde Suriye’nin kuzeyinde tıpkı Irak’ın kuzeyinde olduğu gibi bir Kürt koridoru Akdeniz’e kadar uzanabilecektir. Bu durumda Türkiye’nin Suriye ile sınır ilişkisi sona erecektir. Belki Lazkiye’nin kuzeyinde Hatay’ın güneyindeki sınırlı bir toprak parçası Suriye ile komşuluk ilişkilerinin sürmesine imkan sağlayacaktır. Ama bu kısa mesafeli sınır komşuluğu riskli bir komşuluktur.

Biliyorsunuz daha önce Süleyman Şah türbesi 37 kilometre içerideydi. O dönemde Süleyman Şah saygı karakolunu içine alan bir güvenlik bandını bizler önermiştik ama Hükümet o dönemde itibar etmedi. O bant biraz genişlemiş olarak Türkiye’nin savunageldiği güvenli bölge anlayışına dönüştü. Ve hava kalkanı o derinlikteki alanı güvenli bölge olarak koruyabilirdi.

Türkiye, sınırda yapacağı hava kalkanıyla, kara harekatına ihtiyaç duymadan IŞİD unsurlarını vurabilir. Zaten IŞİD unsurları giderek zor duruma düşmekte, cesaretleri kırılmıştır. Kara harekatına ihtiyaç olmadan hava kalkanıyla o güvenli bölgede terörist unsurlar, IŞİD unsurları temizlenebilir.
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti de Suriye rejimiyle olan ilişkilerinde CHP’nin anlayışına göre bazı yanlışlıklar yaptı. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin de Hükümeti’nin de daha doğru tavırlara yönelmesi beklenir. Ümit ediyoruz ki, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da Başbakan sayın Davutoğlu da bugüne kadar yaptıkları yanlışların bir kısmından geri dönme yolunu, uygun yol ve yöntemlerini bulurlar. Bugüne kadar yaptıkları vahim hataları kabul etmiyorlar ama bu hatalarının sonuçlarını da görüyorlar. Parti içinde de zaman zaman Haluk Özdalga gibi, Suat Kınıklıoğlu gibi uzmanların ve diğer dış politika “think tank” kuruluşlarının eleştirileri olmuştur. O eleştiriler bundan böyle daha fazla yankı bulacaktır. Sert bir dönüş olmayacak ama giderek yumuşama görülecektir.