Deprem Bilimci, Jeofizik Yüksek Mühendisi, Türk Dili Araştırmacısı, gazeteci, yazar Prof. Dr. Övgün Ahmet Ercan (73) çocukluğundan bugüne yaşadıklarını Sözcü’den Mustafa Sarıipek’e anlattı. Selanik göçmeni ve Toros Yörük'ü olan Prof. Ercan, maddi zorluklar içinde yaşayan bir ailenin dört çocuğundan birisiydi.
‘Öküz ırlandıkça, yer de sarsılır’
“Dar günlerde annem bahçeden topladığı otlarla yemek yapar ya da dedemin bahçesinde patlıcan, domates, biberlerle yemekler yaratır, önümüze koyardı” diyen Ercan şöyle konuştu:
“10 Kasım 1947 yılında Aydın'ın Nazilli ilçesi Kurtuluş semtinde, tek katlı bir evde dünyaya geldim. Babam, Atatürk'ün 3 milyon TL narenciye karşılığında Ruslara kurdurduğu Nazilli Basma Fabrikası'nda yetişmiş bir motor ustasıydı. İki odalı bir bahçeli, tulumbalı evde dört çocuk kalıyorduk. Babamın düzgün geliri yoktu. 1952-1953'lü yıllarda, 5-6 yaşlarında iken, Nazilli sık sık depremlerle ırlanırdı (sallanırdı). Ürpererek anneanneme sorardım; ‘Anneanne bu da ne?', ‘Zelzele oğlum', ‘Neden sarsıyor?' ‘Bak torunum bu üzerinde yaşadığımız dünya, sarı öküzün boynuzu üzerinde durur. Öküz ırlandıkça, yer de sarsılır' Bu açıklamayı bir türlü kafama sığdıramıyor, kendi kendime sorguluyordum. Depremle çok erken tanışmıştım. 1950-1960 yılları arasında ise ‘Komünist' avına tanık oldum. Komünist olmak, ‘veba' gibi görülüyordu. Tıpkı bugünlerin FETÖcüsü gibi bir şeydi.”
Üniversite yıllarında kendine “Kimse beni uyurken görmeyecek” diye söz verdiğini ve Newton'dan bile daha çok çalıştığını, Prof. Dr. Hüseyin Soysal'ın yanında ‘Deprem Bilimi/Sismoloji' asistanı olduğunu söyleyen Ercan, “Artık depremleri sarı öküzün yapmadığını öğrenmiştim. İlk deprem bölgesi gezisini 1969'da Gediz depreminde görüp, derin yoksulluğun deprem ölümlerine neden olduğunu öğrenmiştim” dedi. 1972'de Ege ve Dokuz Eylül Üniversitelerinde ders vermeye gittiğini söyleyen Ercan o günleri şöyle anlattı:
“Bostanlı'dan çıkıp, Meles Irmağı'ndan geçerek Bornova'da Bilimtey Bilim Kulübü’ne gidiyordum. O bataklıklara kulelerin yapılmasına şaşırmıştım. ‘Depremde yıkılırlar' dedim. Midilli-Karaburun-Foça, Sisam Adası ve İzmir Kırığı'nda deprem olacak diyordum. Bazı yapılar sağlam görünsün diye giydirilmişti. Artık çürük, ancak temiz görülen Emrah, Barış, Rıza Bey, Doğan apartmanları gelecek bir deprem de sınanacaktı. İyi güzel de o zaman depremin suçu ne? Şaşırtan Sisam'da olan depremin 78 km ötede, Bayraklı'da Manavkuyu'da Karadeniz mimarisi ile yapıları göçertmesiydi. Toprağın derinliği 86 metreydi. Beton elle karılmıştı. 1999 Gölcük ve 2011 depreminde ‘çürük' bildirisi alanlar güçlendirmeyi kendisi yapmıştı. Yüksek yapının ağırlık özeği ile denge özeği sapmıştı.”
